Indian to najstarsza amerykańska marka motocykli, starsza nawet od swojego największego konkurenta, Harleya Davidsona, i to o całe dwa lata… Jej historia jest tak samo ciekawa, jak historia jej najsławniejszego modelu, produkowanego do dzisiaj, Indiana Scouta…
Mark stworzona została przez kolarza Georga M.Hendee oraz mechanika Carla Oscara Hedstroma. Wszystko zaczęło się w 1901 roku, kiedy to w Hendee Manufacturing Company, firmie która produkowała wówczas rowery, a ściślej ujmując bicykle, Carl Oscar Hedstrom – inżynier i mechanik, stworzył pierwszy motocykl pomniejszając i dodając jednocylindrowy silnik spalinowy do bicykla.
Pierwszy Indian – Single
Prototypowy pojazd marki HMC dysponował niesamowitą mocą niecałych 2 KM, a dokładnie 1 i ¾ KM i rozpędzał się do 56 km/h. Spodobał się on jednak odbiorcom na tyle, że już rok później, w 1902 roku, firma sprzedała pierwszy egzemplarz indywidualnemu klientowi. Pojazd ten nazwano Indian Single.
Pod koniec tego samego roku Indian wygrał swój pierwszy wyścig na dystansie Boston – Nowy Jork. To był początek wielkiej historii zwycięstw wspaniałych Indianów, albowiem start na Indianie gwarantował, oprócz niebywałego prestiżu, dobre osiągi, co umożliwiało udział nim w najróżniejszych zawodach w całym kraju i sporą szansę na zwycięstwo…
Przełożyło się to oczywiście na rozpoznawalność i sprzedaż jednośladów i tak w 1904 roku, pomimo tego, że produkcja motocykli odbywała się wówczas ręcznie, firma sprzedała 500 sztuk swoich pojazdów, a w 1910 roku była już największym producentem jednośladów na świecie!
Ogromnym przełomem było wprowadzenie w 1906 r dwucylindrowych silników widlastych, co było (nie ostatnim zresztą) pionierskim posunięciem tej marki.
Sportowe triumfy
Koniecznie należy tutaj dodać, że w 1911 roku zawodnicy startujący na motocyklach marki Indian zajęli całe podium w wyścigu TT na Isle of Man.
Indian od samego początku podchodził do produkcji swoich jednośladów z niesamowitym pietyzmem i wysokimi kompetencjami. Rozwiązania stosowane w modelach tej marki często wyprzedzały swoje czasy o dekady, jak np. elektryczny rozrusznik czy elektryczne oświetlenie. Oczywiście były to rozwiązania na tamte czasy bardzo kosztowne, na tyle kosztowne, że… firma szybko z nich zrezygnowała.
Jakość, jakość, jakość!
Nie zrezygnowała natomiast z wysokiej jakości materiałów, które wyróżniały się wysoką trwałością, jak np.: szczelne zbiorniki, niepękające ramy i wytrzymałe szprychy, a do tego solidne, bezawaryjne silniki. To wszystko sprawiło, że Indian w zaledwie dekadę stał się szanowaną marką o ugruntowanej pozycji na rynku.
Jednak Indian, tak jak każda inna marka, tak jak każdy inny produkt, potrzebuje zmian, aby nie pozostać w tyle, tylko móc się rozwijać. I tak po części dzięki potrzebie rozwoju, a po części (i mamy wrażenie, że właśnie to zadecydowało) przez coraz większe sukcesy na polu wyścigowym swojego największego konkurenta – Harleya Davidsona, firma postanowiła udoskonalić konstrukcję swoich motocykli. Aby tak się mogło stać niezbędne były zmiany personalne w dziale konstrukcyjnym. Głównym inżynierem firmy został Charles Gustafson – były asystent Headstroma.
To właśnie Gustafson opracował zastosowanie w Indianach silnika bocznozaworowego. Dzięki takiemu rozwiązaniu motocykle stały się cichsze, a silnik znakomicie zwiększył swoją żywotność. Nowy motocykl otrzymał więc jednostkę napędową o pojemności 1000 ccm i aż 16 KM, do tego wykorzystano starą, sprawdzoną ramę i powstał zupełnie nowy, flagowy model Powerplus. Osiągi motocykla były wręcz zaskakujące.
W sierpniu 1915 r. amerykański kierowca Erwin „Cannonball” Baker wystartował na Powerplusie w wyścigu z Vancouver do Tijuany. Słynnym wyścigu, który prowadził z Kanady do Meksyku przez USA – czyli ponad 2200 km i ukończył go w rekordowym czasie: 3 dni, 9 godzin i 15 minut.
Niestety rok później, z powodu wybuchu I WŚ wszelkie wyścigi zostały zawieszone, a firmy musiały zająć się produkcją maszyn militarnych.
Narodziny Scouta
W 1922 roku, gdy kariera Powerplusa dobiegała końca, marka postanowiła wprowadzić na rynek mocarną nowość – Chiefa. Nie pozostawili oni jednak miłośników nieco lżejszego sprzętu i dla nich również przygotowali propozycję czyli Scouta.
Scout miał swoją premierę w 1919 roku, jednak prace nad nim Charles Franklin – który od 1914 piastował stanowisko głównego inżyniera, miał prowadzić już od 1912 r. Pamiętacie jak w 1911 roku w wyścigu TT na Wyspie Man trzy pierwsze miejsca zajęli kierowcy Indiana? Charles Franklin był właśnie jednym z nich! Zajął drugie miejsce, a po tym spektakularnym zwycięstwie wrócił do Stanów i rozpoczął pracę właśnie nad Scoutem.
Model ten został bardzo dobrze przyjęty. Był szybki, lekki i zwrotny. Silnik Scouta przechodził przez lata wiele zmian i udoskonaleń, lecz zaczynał od pojemności 606 ccm z których dało się wycisnąć 11 KM.
W 1928 pojawiła się słynna stojedynka, która według wielu była najlepszą wersja Indiana. W tej wersji skrócono zbiornik, kierownicę, środek ciężkości przesunął się wówczas do przodu, a siedzenie zostało obniżone – idealnie wręcz.
Scout przetrwał na rynku aż 29 lat i produkowano go przez ten okres z nielicznymi zmianami. Na szczególną uwagę zasługuje wojskowa wersja Scouta dostosowana do znacznie trudniejszych warunków terenowych i dysponująca nieco większą ładownością. Budowano także konstrukcje wyposażone w boczny wózek, w którym można było przewozić pasażera lub niewielki bagaż.
Jego wysokość Burt Munro
Pomimo świetnej konstrukcji, Scout na pewno nie byłby tak popularny, a Indian tak rozpoznawalny, gdyby nie Burt Munro. Ta piękna historia to najlepsza reklama i symbol tego modelu.
Burt Munro, a dokładnie Herbert James Munro, urodził się 1899 roku w Nowej Zelandii i według lekarzy był tak słaby i lichy, że miał nie dożyć 2 roku życia. Na szczęście stało się inaczej, a niezłomność i chęć czerpania z życia garściami pozwoliła Burtowi stać się legendą.
Munro przygodę z motocyklami zaczął bardzo wcześnie, bo swój pierwszy jednoślad nabył w wieku 16 lat i był to Douglas. Chwilę później nadszedł czas na zmianę i tym razem wybór padł na Clyno z bocznym wózkiem.
Nikogo zapewne nie zaskoczy i nie zdziwi fakt, że pierwsze co zrobił Munro po zakupie, to odkręcił wózek boczny i pojechał na najbliższy tor wyścigowy Fortose.
Po kilku latach, które wypełniały mu w zasadzie starty w wyścigach i ustanawianie nowych rekordów prędkości, przyszedł czas na sprzedaż i tego jednośladu. Rzecz jasna po to, aby za pieniądze ze sprzedaży kupić kolejny.
Munro miał wówczas 21 lat, a na rynek wchodził niesamowity i pożądany Indian Scout. Gdy tylko zobaczył go na wystawie już wiedział, że to jest właśnie to czego szukał.
Burt nabył jeden z najwcześniejszych egzemplarzy tego modelu z numerem 627.
Scout był w tamtych czasach niesamowicie nowoczesną maszyną, wyposażoną w dolnozaworowy silnik o pojemności 606 ccm, który dysponował 12 KM, do tego trzybiegowa skrzynia z boczną wajchą i napęd za pomocą łańcucha. Idealny pojazd do przeróbki.
Burt zrobił z niego streamlinera, obudowując go opływową karoserią. Modyfikacjom poddał też silnik, który rozwiercił i wzmocnił. Oryginalna konstrukcja pozwalała rozpędzić się maszynie do 89 km/h, natomiast Burt w 1962 roku osiągnął prędkość niebywałych 288 km/h! To w tamtych czasach był najszybszy Indian na świecie! Nie przeszkadziło mu to poprawić swojego wyniku i pięć lat później rozpędził się do irracjonalnej prędkości 331 km/h! Wyczyny Burta Munro na słonej pustyni Bonneville rozsławiły i jego samego i markę Indian na cały świat.
Indian Scout – legenda żywa do dziś
Old Indians never die, jak to głosi przysłowie. I jest w nim mnóstwo prawdy. Firma bowiem miała mocne perturbacje, zniknęła nawet na jakiś czas. Ale w tym momencie przeżywa swój renesans, a nowoczesne motocykle z mocnymi silnikami i aluminiowymi ramami oraz najnowszą elektroniką dostępne są w salonach marki.
Możemy wybrać między kilkoma wersjami: Scout (nazywany potocznie Classic), Scout Bobber, Scout Bobber Twenty oraz Scout Rogue – tegoroczna nowość.
Zatem jeśli chcesz na własnej skórze poczuć jakie emocje towarzyszą jeździe Scoutem – zapraszamy do salonów marki…
