Piaggio Beverly 400 S 2022 – włoski design i sportowy charakter [test, opinia, recenzja, dane techniczne, spalanie]

Piaggio od dwudziestu lat konsekwentnie rozwija serię skuterów Beverly. Pomyślane zostały jako bardziej komfortowe, mogące być wykorzystywane nie tylko w mieście, ale i do turystyki szosowej. W kolejnych wcieleniach otrzymują silniki o większych pojemnościach, a tym samym i możliwościach oraz osiągach. Nowe Beverly posiadają również nowoczesne wyposażenie, takie jak system bezkluczykowy, komputer pokładowy oraz… kontrolę trakcji.

Początek sezonu zjeździłem skuterami klasy 50 i 125 centymetrów sześciennych. Dlatego też ucieszyłem się, że w końcu będę mógł przetestować przedstawiciela tak zwanych maksiskuterów.

Pierwsze wejrzenie

Skuter czekał na mnie przed salonem Liberty Motors w Piasecznie. Testowy egzemplarz posiadał malowanie oznaczone jako Arancio Sunset. Ciemny, pomarańczowy, metaliczny kolor wygląda po prostu obłędnie. Świetnie też łączy się z tym, z czego słynną Włosi – wyszukanym wzornictwem. Beverly, choć wpisuje się w panujące trendy stylistyczne, to jednak jest jedyny, niepowtarzalny. Prostokątna lampa, wybrzuszony przód, przetłoczenia na bokach, masywny tył.

Nie sposób przejść obojętnie obok tego skutera. I choć miasta pełne są tej klasy pojazdów, to Beverly wzbudza ciekawość przechodniów. Zaiste wyborne połączenie barw i kształtów.

Ergonomia

Przez dziesiątki lat Piaggio zdołało doprowadzić swoje sztandarowe produkty niemalże do perfekcji.

Choć na kierownicy jest sporo różnych przycisków, to nie ma problemu z odczytaniem ich przeznaczenia.

Główny przełącznik został umieszczony poniżej kierownicy. Za jego pomocą uruchamiamy pojazd, blokujemy kierownicę oraz otwieramy schowek, który jest poniżej.

W jego wnętrzu znalazła się kieszeń na telefon, który można podładować dzięki gniazdu USB.

Na kierownicy znajdują się włączniki, między innymi świateł awaryjnych, otwierania wlewu paliwa, schowka podkanapowego oraz kontroli trakcji. Wyświetlacz może i odbiega od najnowszych tego typu urządzeń, ale za to jest czytelny i przejrzysty. A do tego można nim sterować z kierownicy. Prócz podstawowych danych, zawiera między innymi informacje o spalaniu – chwilowym i średnim, prędkości średniej i największej zarejestrowanej. Komputer pokładowy pełną gębą!

Beverly nie jest szeroki, co ułatwia manewrowanie w korkach. Kanapa jest wygodna i posiada oparcie wyprofilowane w stronę wygody dla naszych lędźwi. Powierzchnia siedziska jest chropowata, dzięki czemu podczas jazdy trudno o przypadkowe przemieszczenie się. Schowek mieszczący się pod nim bez problemu pomieścił duży plecak ze sprzętem fotograficznym.

Schuberth SR2 także zmieścił się bez problemu, choć miejsca nie zostało już za dużo. Ale mój kask jest w największym rozmiarze. Dwa otwarte kaski średniego rozmiaru zmieszczą się bez problemu.

Skuter jako fabryczne wyposażenie posiada zarówno boczną, jak i centralną stopkę.

Mistrz startu spod świateł

Testowy skuter to wersja S, jak sport. Producent przedstawia go właśnie jako pojazd o sportowym zacięciu. I choć osiągi na papierze nie wywołują efektu WOW, to sporo racji jest w twierdzeniu o sportowym charakterze tego pojazdu. Beverly bardzo żywo reaguje na ruchy manetką i to od samego dołu, nie trzeba go kręcić, aby uzyskać dobrą dynamikę. A przy tym płynnie oddaje moc. Miny kierowców wypasionych samochodów, kiedy odstawiałem ich na starcie spod świateł musiały być bezcenne. Beverly 400 z wyglądu nie zdradza bowiem aż tak dobry osiągów.

Sprawia wrażenie pojazdu dla statecznego, spokojnego dżentelmena. Ale to pozory. To iście narowisty rumak. Najbardziej jednak polubiłem go za uniwersalność. Równie świetnie sprawdza się bowiem także w roli turystyka. Podróżowanie z prędkościami sięgającymi nawet 110 – 120 km/h jest komfortowe. Skuter prowadzi się wówczas bardzo stabilnie i przewidywalnie. Przy wyższych prędkościach jazda jest walką z naporem powietrza, ze względu na nieprzesadnie dużą szybę. Bardziej też odczuwalne są podmuchy bocznego wiatru. Widoczność w lusterkach jest dobra i praktycznie nie przenoszą one wibracji. Te ostatnie odczuwalne są głównie na postoju, w trakcie jazdy jednostka napędowa jest praktycznie niewyczuwalna.

Zawieszenie zestrojone jest dosyć sztywno, co sprzyja dynamicznej jeździe. Z przodu zamontowano klasyczny widelec teleskopowy, z tyłu dwa amortyzatory z pięciostopniową regulacją napięcia wstępnego.

Piaggio Beverly 400 dobrze sprawuje się również przy pokonywaniu zakrętów. Niewielkie nierówności nie są dla niego wyzwaniem. Prócz zawieszenia, duża w tym zasługa kół o rozmiarach większych, niż w większości skuterów. Przednie jest szesnastocalowe, a tylne czternastocalowe. Gorzej z pokonywaniem głębiej osadzonych studzienek. Na szczęście Beverly jest tak przyjazny i łatwy w prowadzeniu, że ich omijanie nie nastręcza żadnych trudności. Pomaga w tym nisko położony środek ciężkości oraz świetne wyważenie. To między innymi zasługa umieszczenia zbiornika paliwa w przekroku. Dzięki temu balansowanie tym skuterem jest czystą przyjemnością.

Aprilia SR GT 125 – włoski zuch ze sporymi aspiracjami – nowość w segmencie skuterów ADV na 2022 rok [TEST, WADY, ZALETY, OPINIA, DANE TECHNICZNE, ZDJĘCIA]

Jeżeli chodzi o skuteczność hamulców, to miałem szansę wypróbować je podczas awaryjnego hamowania, gdy kierowca SUV-a zajechał mi drogę. Jak na złość padał jeszcze deszcz. Na szczęście Beverly uratował sytuację. Trzeba jednak przyznać, że wyciśnięcie z hebli maksymalnej skuteczności wymaga użycia dosyć dużej siły. Na obronę trzeba jednak stwierdzić, że skuter był tak zwaną nówką, na dotarciu, więc należy oczekiwać, że z każdym przejechanym kilometrem będzie lepiej.

Silnik – zupełne zaskoczenie

Beverly świetnie wygląda, równie dobrze się prowadzi, jednak według mnie największym jego atutem jest dopracowana i bardzo elastyczna jednostka napędowa. 35,3 KM oraz 37,7 Nm może nie powodują opadu szczęki, ale jadąc tym skuterem ma się wrażenie, że momentu i koni drzemie w silniku o wiele więcej. W porównaniu do poprzedniej wersji, tj. Beverly 350, jednostka nowego skutera otrzymała o siedemnaście procent więcej mocy i aż o trzydzieści procent więcej momentu obrotowego. To sprawia, że skuter po prostu wymiata na mieście. W trasie wywołuje zdziwienie innych motocyklistów, bo zbiera się naprawdę efektownie.

Spalanie

Beverly 400 S wyposażony został w dwunastolitrowy zbiornik paliwa. Wydawałoby się, że to niewiele. Podczas całego testu skuter spalił średnio 3,6 litra na setkę. To bardzo dobry wynik. Co prawda nie wyduszałem z niego maksimum możliwości, ale jeździłem dynamicznie. Większość trasy mojej testowej przygody wiodła przez miasto, a wyjątkiem był wyjazd z Warszawy do Serocka – w obie strony około osiemdziesiąt kilometrów. Także można powiedzieć, że skuter przetestowałem w prawdziwym cyklu mieszanym!

Raport z życia z Włoszką – Aprilią Tuareg 660. Pierwsze niegroźne kaprysy i wreszcie dostawa biżuterii! [opinia użytkownika]

Gadżety, technologie

Oczywiście oświetlenie Beverly wykonanie jest w technologii LED. Skuter może także pochwalić się wyposażeniem w system bezkluczykowy. Dzięki niemu do uruchomienia silnika, czy do otwarcia klapki wlewu paliwa nie potrzebujemy sięgać po kluczyk. Wystarczy, że mamy pilota w kieszeni. Możemy także wywołać pojazd, przez co łatwiej będzie go znaleźć na dużym parkingu, gdyby zdarzyło nam się zapomnieć, gdzie go zostawiliśmy.

Piaggio Beverly 400 S możemy kupić za kwotę 31 900 złotych. Dostępny jest w trzech kolorach: Arancio Sunset, Argento Cometa oraz Nero Tempesta.

Skuter czy motocykl?

Muszę przyznać, że w przeszłości nie traktowałem skuterów jako jednoślady równe motocyklom. Bo plastikowe, bo siedzi się, jak na taborecie, itp. Z czasem, dzięki między innymi możliwości testowania ich dla naszego portalu, zacząłem dostrzegać w nich niezwykle poręczny i sprawny środek transportu. Pragmatycznie, na miasto wybrałbym zdecydowanie skuter. Przedzieranie się przez korki jest na nich banalne. Dużo prostsze niż moim Harleyem. Są też praktyczniejsze, bo można wybrać się na nich do sklepu, a zakupy upchnąć pod kanapę. Do tego zapewniają lepszą ochronę przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Okazało się również, że i turystyka skuterowa dawać może dużo radości, a to dzięki między innymi wygodnej pozycji i komfortowej kanapie. A także – co istotne w obecnych czasach – niskiemu spalaniu, przy zachowaniu całkiem niezłych osiągów. Dlatego też przestaje mnie dziwić, że wielu moich znajomych, których w trasie można spotkać na ciężkich Harleyach, Gold Wingach, czy Africach Twin, na co dzień korzysta z dużo mniejszych i poręczniejszych skuterów. Ma to naprawdę duży sens. A jeszcze jak skuter jest dziełem designu Piaggio, to powodów do zadowolenia jest więcej. Zatem masz motocykl? Dokup sobie skuter! Może właśnie Beverly?

Więcej o skuterach Piaggio na stronie importera

Dane techniczne:

Silnik: jednocylindrowy, czterosuwowy, czterozaworowy
Zasilanie: wtrysk paliwa
Pojemność skokowa: 399 cm³
Moc maksymalna: 35,3 KM przy 7 500 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 37,7 Nm przy 5 500 obr/min
System chłodzenia: ciecz
Smarowanie: mokra miska olejowa
Rozrusznik: elektryczny
Skrzynia biegów: automatyczna CVT
Sprzęgło: automatyczne odśrodkowe
Rama: podwójna kołyska z rur stalowych o wysokiej wytrzymałości
Zawieszenie – przód Hydrauliczny widelec teleskopowy
zawieszenie – tył Podwójne amortyzatory hydrauliczne z regulacją napięcia
wstępnego
Hamulce – przód: tarcza Ø 300 mm
Hamulce – tył: tarcza Ø 240 mm
Systemy bezpieczeństwa: ABS oraz ASR
Przednia opona: bezdętkowa 120/70 16’’
Tylna opona: bezdętkowa 150/70 14’’
Długość: 2 155 mm
Szerokość: 800 mm
Rozstaw osi: 1 550 mm
Pojemność zbiornika paliwa: 12 l
Spalanie w teście: 3,66 l/100 km

Galeria zdjęć