Wiele jest polskich motocykli, które noszą miano modeli kultowych. WFM M06 jest na pewno jednym z nich. Wychowała ona całe pokolenia Polaków. Jedni z sentymentem wspominają ten model, inni z uśmiechem na twarzy schodzą popatrzeć na niego do garażu…
Warszawska Fabryka Motocykli została utworzona w 1951 roku. Początkowo zlokalizowano tu produkcję silników S-01 oraz motocykli SHL M04. W grudniu tego samego roku zmontowano pierwszą serię M04. Jednak projekt następcy SHL-ki powstał szybko, bo już w 1952 roku.
Prototyp WFM
W zamyśle konstruktorów miał to być nowoczesny motocykl, całkowicie odmienny od dotychczas wytwarzanych, przestarzałych konstrukcji. Nowy model oznaczony symbolem M06 wyposażono w całkowicie nową, zamkniętą ramę, nowoopracowany silnik S-02, nowe zawieszenie (po raz pierwszy w polskim motocyklu zastosowano wahaczowe zawieszenie tylnego koła; z przodu widelec teleskopowy z tłumieniem hydraulicznym), nowe hamulce i inne podzespoły. Motocykl miał spełniać wysokie – jak na ówczesne czasy – wymagania, co do bezpieczeństwa, jak i wygody.
Silnik S-02 opierał się na podzespołach poprzednika, jednak m.in. zwiększono użebrowanie cylindra i głowicy, zwiększono stopień sprężania. Wpłynęło to na podniesienie mocy z 4 do 5,6 KM osiąganej przy 4650 obr./min.. Motocykl wyposażono w światła postojowe oraz sygnał dźwiękowy – stało się to możliwe dzięki zastosowaniu akumulatora. Zadbano również o atrakcyjną, nowoczesną sylwetkę, którą podkreślały m.in. głębokie błotniki.
Prototyp powstał już na przełomie 1952 i 1953 roku, i po kilku miesiącach przystąpiono do badań. Zastosowane rozwiązania – nowoczesne i nowatorskie, jak na polskie warunki lat 50. ubiegłego wieku – negatywnie odbiły się jednak na cenie motocykla. Po prostu okazał się za drogi w produkcji. Dlatego też zadecydowano o maksymalnym uproszeniu konstrukcji.
Kultowe jednoślady minionej epoki: SHL M11 W [opinie, ceny, opis, dane techniczne]
Uboższa wersja produkcyjna
Jednostką napędową miał stać się silnik S-01 z podniesionym stopniem sprężania. Dzięki temu moc wzrosła do 4,5 KM. Ramę oparto o blaszane profile ceowe, tworząc spawaną podwójną ramę zamkniętą. Zawieszenie stanowił wahacz wleczony, wykonany z zamkniętych prostokątnych profili, wsparty teleskopami hydraulicznymi.
Przedni widelec, koła oraz hamulce pochodziły z modelu SHL M05.
Zdecydowano się również zastosować dwuosobową kanapę, wykonaną z mikrogumy, przy czym zróżnicowano poziomy siedzisk kierowcy oraz pasażera. Uproszczenia umożliwiły szybkie skierowanie nowego modelu do produkcji. Seria informacyjna opuściła fabrykę pod koniec 1954 roku, a produkcja seryjna w lutym 1955 roku.
M06 została skierowana do produkcji także w WSK Świdnik. Początkowo konstrukcje motocykli były bliźniacze, a różniło je jedynie logo fabryk. Z czasem WSK obrała własną drogą modernizacji i zmian pojazdu.
WFM stale usprawniała swój produkt. W 1957 roku zastosowano akumulator (wcześniej tylko w wersji eksportowej), sygnał elektromagnetyczny i światła pozycyjne i silnik o pojemności zwiększonej do 148 cm3. Produkcję tej wersji znanej, jako M06U zlecono Kieleckim Zakładom Wyrobów Metalowych. W kolejnym roku zmianom poddano silnik WFM-ki, w wyniku czego udało się podnieść moc do 5,5 KM.
Rok 1963 zaowocował wdrożeniem do produkcji nowej jednostki napędowej – S-34. WFM-ki wyposażone w ten silnik oznaczano M06 S-34. Ponadto otrzymały one wzmocnioną ramę, większy przedni reflektor oraz światło stop.
Produkcja WFM M06 trwała do 1966 roku.
Zakup i użytkowanie WFM M06
Prostota konstrukcji sprawiała, że mając podstawową znajomość mechaniki, można było samemu usunąć drobne usterki. Zresztą ówczesna skromna baza serwisowa niejako wymuszała poznanie motocykla i nabycie umiejętności radzenia sobie z kaprysami motocykli.
Kultowe jednoślady minionej epoki: SHL M17 Gazela [DANE TECHNICZNE, HISTORIA]
Choć moc silnika ograniczała zastosowanie do turystyki, to WFM M06 była chwalona przez użytkowników za zdolność radzenia sobie z trudnymi warunkami na drodze i stosowana praktycznie w każdych warunkach – tak z resztą ją reklamowano…
Dziury w nawierzchni i wyboje nie były jej straszne. WFM-ka byłą dobrym wyborem na wiejskie drogi.
Przeszukując portale ogłoszeniowe wciąż można znaleźć ogłoszenia sprzedaży M06. Stan motocykli, stopień oryginalności jest bardzo zróżnicowany. Egzemplarze kompletne, na chodzie kosztują od 5 tysięcy w wzwyż. Profesjonalnie odrestaurowane WFM-ki kosztują od 15 do nawet 20 tysięcy złotych.
Dane techniczne
Silnik: jednocylindrowy, dwusuwowy, chłodzony powietrzem
Pojemność skokowa: 123 cm3
Moc maksymalna: 5,5 KM
Skrzynia biegów: trzy przełożenia
Hamulce bębnowe.
Zawieszenie przód: amortyzatory teleskopowe
Zawieszenie tył: wahacz wleczony z dwoma amortyzatorami teleskopowymi
Długość: 2020 mm
Szerokość: 670 mm
Wysokość: 980 mm
Masa własna: 100 kg
Prędkość maksymalna: ok. 80 km/h
Zużycie paliwa: 2,7 – 3 l/100 km
Zdjęcia studyjne egzemplarza WFM M06 z 1962 roku pochodzą ze strony Stropy.pl. Tam też przeczytacie więcej o tym kolekcjonerskim egzemplarzu.