Motocykle z fabryki w Kijowie kojarzone są przede wszystkim z maszynami o wojskowym rodowodzie. Obowiązkowo z silnikami w układzie bokser. Oczywiście z dołączonym wózkiem bocznym – dla pasażera czy raczej wojaka obsługującego karabin maszynowy. KMZ (Kijowskie Zakłady Motocykli) mają jednak na swoim koncie udane starty w zawodach sportowych.
Najczęściej były to zawody rozgrywane wewnątrz Związku Radzieckiego, choć zdarzały się również te o randze międzynarodowej.
Sportowy Dniepr
Jedne z większych sukcesów maszyny z Kijowa święciły na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W 1977 roku inżynierowie KMZ opracowali model Dniepr SSz-500 (Днепр СШ-500), przeznaczony do wyścigów szosowych oraz torowych. Po raz pierwszy kijowscy konstruktorzy zdecydowali się na odmienne umieszczenie jednostki napędowej. Nie została ona zamontowana w ramie, ale w wózku bocznym, umiejscowionym po prawej stronie. Dzięki takiemu rozmieszczeniu mas, poprawiły się właściwości skrętu w prawo.
Napęd stanowiła czterocylindrowa jednostka, chłodzona cieczą. Silnik o pojemności skokowej 513 cm3 miał moc 80 KM, przy 10 000 obr./min., co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej około 220 kilometrów na godzinę. Istniała również wersja z silnikiem o pojemności 494 cm3, rozwijającym moc 75 KM. Masa własna SSz-500 wynosiła 155 kilogramów.
Jeszcze więcej koni
Szczytowym osiągnięciem KMZ był model Dniepr SSz-15 (Днепр СШ-15), wykonany w jednym egzemplarzu. Czterocylindrowy, dwusuwowy silnik klasy 500 cm3 rozwijał moc 95 KM, co pozwalało maszynie na osiągnięcie blisko 250 km/h. Silnik współpracował ze skrzynią biegów o sześciu przełożeniach. SSz-15 brał udział w wyścigach, rozgrywanych w latach 1984 – 1985. Kryzys końca lat 80. ubiegłego wieku położył kres projektom sportowym KMZ.