Jaki najszybszy i najmocniejszy, używany, sportowy motocykl 125: Mito, TZR, NSR, RS [ranking, moc, v-max, dane techniczne, nie na kat. B]

Prezentowane motocykle mocą i osiągami dorównywały większym maszynom, niestety obecnie nie są już produkowane. Ich napęd stanowiły wysokoobrotowe silniki dwusuwowe, które poza dobrymi charakterystykami, cechowała również duża paliwożerność. W dzisiejszych czasach, znaczonych coraz bardziej restrykcyjnymi normami emisji spalin, nie miałyby już racji bytu.

Opisane motocykle kategorii 1/8 litra dawały dużo frajdy i emocji związanych z przyśpieszeniami. Nawet dziś ich parametry robią wrażenie, na tle innych, dostępnych obecnie 125-tek.

Yamaha TZR 125

Model ten wszedł do produkcji w 1987 roku, a ostatni egzemplarz opuścił bramy fabryki w 2003 roku. W tym czasie przeszedł wiele modyfikacji i usprawnień, które objęły zarówno zmiany nadwozia, felg, oświetlenia, jak i na przykład montaż widelca typu USD.

Yamaha chwalona była za jednostkę napędową. Chłodzona cieczą jednocylindrówka w najmocniejszych wersjach generowała blisko 30 KM, co pozwalało rozpędzić ten, ważący 140 kg, motocykl do około 150 – 160 km/h. Jej wadą była mało wygodna pozycja oraz duże spalanie. Standardowo wynosiło około pięciu litrów na 100 km, jednak przy dynamicznej jeździe wzrastało do ponad siedmiu.

Cagiva Mito Evo 125

W oczy rzuca się podobieństwo do Ducati 916. Nie powinno to dziwić, skoro twórcą obu maszyn jest Massimo Tamburini. Mito pojawiło się na rynku w 1990 roku. Odmiana Evo miała swoją premierę cztery lata później.

Silnik to jednocylindrowiec, chłodzony cieczą, zapewniający moc aż 34 KM, przy 12 000 obrotach oraz maksymalny moment obrotowy na poziomie 23 Nm.

Mito, ważące na sucho 129 kilogramów, rozpędzało się do 170 km/h, a setkę osiągało w 5,9 sekundy. Niewygodna pozycja dyskwalifikowała Cagivę jako pojazd do turystyki. Odkręcenie jej prawej manetki wiąże się ze spalaniem dochodzącym do 8 litrów.

Honda NSR 125

Na rynek trafiła w 1988 roku. Po pięciu latach przeszła dużą zmianę nadwozia. Wtedy to NSR-ka otrzymała nową aluminiową ramę oraz podwójną przednią lampę, kojarzącą się z oczami kota.

Honda NSR 125 1997 – młodzieńczy kompromis [TEST, OPINIA UŻYTKOWNIKA, DANE TECHNICZNE]

W 2003 roku ustąpiła miejsca modelowi CBR125R z silnikiem czterosuwowym.

NSR125, choć nie ma aż takich osiągów jak Mito, to nie ma powodów do kompleksów. Jednostka napędowa, ciesząca się opinią niezawodnej, zapewnia moc 28,5 KM, co pozwala na osiągnięcie nawet 160 km/h. Przyśpieszenie do setki wynosi około 7 sekund. Przy spokojnej jeździe NSR-ka zadowala się czterema litrami, przy bardziej dynamicznej potrzebuje nawet siedmiu.

Aprilia RS 125 R Extrema

Włoski demon prędkości produkowany był w latach 1992 – 1995. Wyposażono go w silnik austriackiej firmy ROTAX. Niską masę własną – 126 kg – osiągnięto dzięki szerokiemu zastosowaniu aluminium oraz włókna węglowego. W połączeniu z 34 KM generowanymi przez jednostkę napędową, dawało to możliwość rozwinięcia ponad 170 km/h. Prędkość 100 km/h Aprilia osiągała w 5,8 sekundy.

Zakup używanych

Najłatwiej stać się posiadaczem Hondy. Ofert sprzedaży Cagivy, Aprilki czy TZR, jest zdecydowanie mniej. Motocykle mają już swoje lata, a biorąc pod uwagę, że nie były używane do relaksacyjnych przejażdżek, problemem może okazać się znalezienie egzemplarza w dobrym stanie, nie zakatowanego.

Ceny egzemplarzy rokujących szanse na dalszą eksploatację zaczynają się od około 5 tysięcy złotych.