Tachograf analogowy czy cyfrowy? Jakie są różnice między oboma urządzeniami i które jak działa – wszystkie te informacje znajdziesz w tym artykule.
Na terenie Unii Europejskiej tachograf jest obowiązkowym wyposażeniem samochodów ciężarowych, dostawczych i autobusów (wyjątek stanowią autobusy komunikacji miejskiej), których o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony.
Tachograf rejestruje liczbę kilometrów przebytych przez pojazd, prędkość chwilową, czas prowadzenia pojazdu, ale także jak długo kierowca odpoczywał. Choć dla wielu właścicieli firm wydaje się on podstawową przeszkodą w zwiększaniu wydajności realizowanych przewozów, to właśnie dzięki temu urządzeniu kierowcy nie przepracowują się, a na drogach jest bezpieczniej.
Łatwo sobie bowiem wyobrazić co działoby się bez dokładnej kontroli czasu pracy – wielu kierowców przecenia swoje możliwości i próbuje jechać tak długo, jak to tylko możliwe. Nierzadko zdarza się, że ujawniony przez służby czas pracy przekracza łącznie nawet 18 godzin w ciągu doby! To ogromne niebezpieczeństwo nie tylko dla lekkomyślnego kierowcy, ale także dla innych uczestników ruchu.
Każdy tachograf przed montażem musi zostać poddany legalizacji. To potwierdzenie, że jego parametry nie tylko odpowiadają wymaganiom przepisów, ale także jego działanie nie budzi wątpliwości. W tej chwili kierowcy używają dwóch rodzajów tachografów, które różnią się od siebie wyglądem i sposobem pracy.
Pierwszy typ – tachograf analogowy używany jest w pojazdach zarejestrowanych przed 1 maja 2006 roku. Tachograf cyfrowy spotkamy w samochodach zarejestrowanych po tej dacie.
Tachograf analogowy zapisuje parametry pracy za pomocą rysika na papierowych tarczach – wykresówkach. Czujnik zlicza na bieżąco liczbę zębów koła wzorcowego, zamontowanego na skrzyni biegów. Dzięki temu jest w stanie odczytać prędkość i przebieg pojazdu. Na rynku dostępnych jest kilka modeli tachografów analogowych, które różnią się między sobą sposobem napędu, działaniem (automatyczne i półautomatyczne), zakresem pomiaru, napięciem zasilania czy sposobem rejestracji danych.
Taki typ tachografu ma jednak kilka istotnych wad – między innymi podatność na błędy w zapisach oraz łatwość fałszowania danych.
Tachograf cyfrowy wyposażony jest w wyświetlacz, na którym pojawiają się aktualne informacje. Jako nośnik danych wykorzystywana jest karta pamięci i dysk twardy. Integralną częścią cyfrowego tachografu jest karta kierowcy, niezbędna do uruchomienia urządzenia.
Podczas kontroli, kartę umieszcza się w czytniku, który pokazuje szczegółowe informacje o przebiegu jazdy – prędkości, postojach, przejechanym dystansie. Dane te przechowywane są w rejestratorze przez rok.
